Bewolkte dagen leveren hier in de bergen een fascinerend schouwspel op. Het is vandaag een feest om op de bank voor het raam dit wolkentheater te observeren. Het landschap wordt steeds anders in het wit gekaderd. Langs de bergwand kruipen de wolken als op zoek naar een plek om te kunnen blijven hangen. Soms lijkt het silhouet van de bergen dat van een wolk, en andersom. Iedere minuut verandert het uitzicht als wolkflarden op en neer reizen vanuit het dal. Minder feestelijk wordt het natuurlijk als dit dagen zou gaan duren. Dat overkwam mijn oom en tante die hier enkele dagen verbleven. Ze lieten een witte correspondentiekaart achter. Op de achterzijde stond geschreven: ‘Dit was ons uitzicht deze dagen’.
