In tijden van onzekerheid en onduidelijkheid zijn momenten van helderheid en overzicht een verademing. In de Zwitserse Alpen vind je die. Zo zie je tijdens een wandeling water in al zijn verschijningsvormen. Het azuurblauwe ijs van de gletsjers, de eeuwige sneeuw op de toppen, stromend water dat wervelt in de beken, nevel, ontstaan in de steile watervallen en als regenwolk in de lucht. Dat is best bijzonder. Een beetje alsof je een emmer melk onder een gemolken koe ziet staan. Je ziet weer waar de melk vandaan komt. Zo is in één oogopslag helder, dat het water dat met kabaal de berg ‘abrutscht’ de smeltende sneeuw en ijs van de toppen is. De kolkende rivier mondt uit in het meer. Boven het meer pakken wolken zich samen die later in de bergen weer uit zullen sneeuwen. Even is de cyclus glashelder. Wat complex is wordt eenvoudig en ijzingwekkend mooi.
