De wasmachine van ons tijdelijke thuis in Bergamo oogt heel gewoon. Totdat je de was erin stopt. Dan blijkt hij maar één hand diep te zijn. Alsof de machine zelf al met de helft gekrompen is. Hetzelfde lot is de strijkplank overkomen. Ook die is gehalveerd. Alles past precies in dit mooi ontworpen appartement op de bovenste verdieping midden in oude stad.
Palazzo Moroni is heel wat grootser opgezet. Dit stadspaleis uit 1666, ligt op steenworp afstand. De immense poort biedt zicht op een reusachtige Poseidon die verwaand opkijkt. Binnen in het barokke paleis volgen royale ruimten elkaar op. Stuk voor stuk rijk gedecoreerd zoals je dat van een paleis zou verwachten. Om uiteindelijk toegang te bieden tot een tuin die alles weg heeft van een park. Hier vandaan kijk je over het uitgestrekte heuvel landschap. Ongelofelijk dat dit indrukwekkende palazzo alle tijden ongeschonden heeft overleefd.
Later thuis klimmen we naar de uitgelezen plek voor een ‘aperativo’ in de avondzon. Hoog in het dak zit een kapel met twee vensterbankjes aan weerszijde van een kleine klaptafel. Daarop passen precies twee glazen en een hapje. Eenmaal in positie heb je een geweldig uitzicht over de oude stad helemaal tot aan de Bergamasker Alpen. Een beetje het paleis gevoel, piccolo palazzo.