Twee groene flatgebouwen torenen boven de skyline van Milaan uit. Ieder balkon is voorzien van een klein stukje bos. Hier leven groenblijvende planten, bladverliezende soorten, struiken en zelfs volwassen bomen. Dat zorgt ervoor dat de 'huid' van de wolkenkrabbers ieder seizoen van kleur verandert. Samen komen de hangende tuinen overeen met wel 20.000 vierkante meter bos. En dat midden in de stad! Bomen zijn belangrijk, zoveel is ondertussen wel duidelijk. Maar in een dichtbevolkte stad is voor bos nauwelijks plek. Logisch om dan groen de hoogte in te gaan. ‘Bosco Verticale’ is geïnspireerd op de 14e-eeuwse Torre Guinigi in Lucca. Daar groeien oude steeneiken eigenwijs bovenop het terras van de stadstoren. Ondertussen heeft het verticale bos navolging gekregen. Aan de Zuidas in Amsterdam bijvoorbeeld komt een gebouw van MVRDV vol weelderige hangende tuinen. Er zitten dan ook heel wat voordelen aan wonen tussen het groen. De bomen dragen bij aan een gezond microklimaat. Ze leveren schaduw en koelte op zonnige dagen, dempen lawaai van het verkeer, helpen tegen smog, absorberen CO2 en produceren zuurstof. De torens zijn, ook in de rest van de wereld, een baken geworden in de stedelijke groene revolutie. Nu hoop ik dat deze groene gekte even besmettelijk is als Corona. Zodat al onze steden straks groen zien. Dat lijkt me geweldig.
