Knipperend tegen het oogverblindende daglicht staan we in een kleine maar hoge ruimte. Het plafond is een blauw vierkant. Althans dat lijkt het. Tot een vliegtuig een witte streep trekt over het blauw. James Turell heeft een open gat in het dak gemaakt. De blauwe lucht is wit omlijst, als een schilderij. We zijn in de 17e eeuwse Villa Panza. Een roomwit gepleisterd pallazo, bomvol moderne minimalistische kunst in een klassiek interieur. Dat maakt het des te spannender. De laatste eigenaar, familie Panza, had een passie voor hedendaagse Amerikaanse kunstwerken die gaan over licht en kleur. Een aantal zijn speciaal voor deze plek ontworpen. Zoals de spannende gang met donkere kamers, stuk voor stuk verschillend uitgelicht met gekleurde TL balken. Dat is een verrassing die je niet verwacht als je deze barokke villa binnenstapt. De tuin is een mooi toetje. Deels formeel, met fontein en buxus hagen. Deels los landschappelijk met glooiend gras en lommerrijke lanen. Natuurlijk gevuld met kunstwerken. Het was vast goed toeven in deze villa vlak boven Milaan. En dat is het nog steeds. Mis hem niet als je in de buurt bent, deze onbekende trouvaille.
top of page
bottom of page