De meivakantie is voor de meesten van ons in het water gevallen. Alle pijlen zijn nu gericht op de zomervakantie. Wat gaan jullie doen deze zomer? Deze vraag wordt ons gesteld en ik hoor vrienden hierover ook al dubben. Enkele weken geleden al heeft de KLM eigenhandig en zonder opgaaf van reden onze tickets geannuleerd. Voor juli, nota bene! We zouden met de hele familie naar Bilbao en Rioja gaan. We kregen geen geld terug maar een voucher. Alsof we nu doodleuk een andere bestemming kunnen uitkiezen. Dat wordt voor ons en anderen een verplichte voucher-vakantie. Vrienden gaan al jaren met het gezin naar hun familiehuis op een Grieks eiland. Ze hebben al gehoord dat de Grieken hen nu misschien liever niet zien komen. Al helemaal niet zonder gezondheidspaspoort. De eilanden zijn nog een veilige bijna Corona-vrije haven en dat willen ze graag zo houden. Ja zeker, vakantie, is echt een luxeprobleem in deze tijd. Toch er zijn gezinnen die ernaar snakken om er even uit te kunnen. Iedereen heeft af en toe behoefte aan verandering van spijs. En helemaal na weken aan huis gekluisterd te zijn. ‘Wij blijven lekker thuis deze vakantie’ gaat hem misschien niet direct worden. Ik verwacht dat we straks massaal in eigen land op vakantie zullen gaan. We zouden huizen kunnen ruilen, als Nederlanders onder elkaar. Een lekker budgetneutrale oplossing en toch er even uit. Vorig jaar reisden we nog naar een mooie, verre bestemming. Voor onze volwassen kinderen ‘an offer they could not refuse’. Dit jaar is de exotische vakantie definitief van de baan. Onze kinderen, ouders en wijzelf verzuchten nu: ‘het maakt niet uit waar, als we maar samen vakantie kunnen vieren’. Een nieuwe dankbaarheid doet zijn intrede.
